سندرم سوگرن یکی دیگر از بیماری های خود ایمنی است که معمولا با لوپوس رخ می دهد. علائم اصلی این سندرم: خشکی چشم ها و دهان است.
حدود ۷۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس دارای این آنتی‌بادی هستند. یک آزمایش مثبت به این معنی است که لوپوس به احتمال زیاد در افرادی که لوپوس ندارند، مثبت است.
گاهی اوقات، بیماری لوپوس مستقیما بر وی قلب و ریه ها تاثیر می گذارد. بیشتر اوقات، باعث التهاب در بافت های اطراف قلب (پریکارد) و ریه ها (پرده جنب) می شود، که هر دو باعث تنگی نفس و درد های شدید در قفسه سینه می شوند. به ندرت ممکن است مقادیر زیادی مایعات در این بافت ها ایجاد شده و باعث تنگی نفس شدید شود.
لوپوس می تواند باعث افزایش فشار خون شود، مخصوصا اگر کلیه ها را درگیر کرده باشد. قرص های استروئیدی که اغلب برای درمان بیماری لوپوس مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند باعث افزایش فشار خون شوند مخصوصا اگر در دوزهای زیادی مصرف شوند. لوپوس می تواند در ایجاد کلسترول بالا نیز نقش داشته باشد که باید به طور سالانه با انجام آزمایش خون بررسی شده و در صورت نیاز درمان شود. لوپوس ممکن است مغز استخوان را تحت تاثیر قرار دهد و باعث کم خونی و کاهش تعداد پلاکت ها (سلول هایی که به لخته شدن خون کمک می کنند) و یا گلبول های سفید خون شود.
اگر بیماری کلیوی داشته باشید، ممکن است در طول مراحل بعدی بارداری در ادرار شما پروتئین بیشتری وجود لوپوس یک بیماری داشته باشد. تشخیص دادن وجود پروتئین در ادرار به دلیل بیماری کلیوی و تشخیص آن به دلیل بیماری لوپوس و یا عوارض متداول بارداری که با عنوان پره اکلامپسی شناخته می شود، اگر چه مهم است اما مشکل است. پزشکانی که از شما در طول دوران بارداری مراقب می کنند، این موضوع را بررسی خواهند کرد و اگر لازم باشد با یک متخصص روماتولوژیست مشورت می کنند.
اختلال خونی: کم خونی با کم شدن تعداد سلول های سفید خون یا پلاکت ها همراه است.
علائم بیماری لوپوس شامل: التهاب، ورم و آسیب به مفاصل، پوست، کلیه ها، خون، قلب و ریه ها می باشد.
عوارض جانبی ریتوکسیماب شامل واکنش آلرژیک به انفوزیون داخل وریدی و عفونت است.
به دلیل ساختار پیچیده این بیماری، گاهی اوقات افراد با نام «بیماری هزار چهره» از آن یاد می کنند.
اما گاهی شدت التهاب اندام‌ها و اختلال در عملکرد کلیه‌ها به حدی است که فرد فوت می‌کند.
التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند بر بسیاری از سیستم‌های مختلف بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.
مشکلات دستگاه گوارش، استفراغ، حالت تهوع و اسهال باعث می‌شوند که فرد میلی به غذا خوردن نداشته باشد و با بی اشتهایی مواجه شود.
مطالعات نشان داده که در خانواده‌هایی که دوقولوهای همسان به لوپوس مبتلا هستند، احتمال ابتلای دوقولوهای دیگر هم به این بیماری وجود دارد. البته همچنان احتمال سالم بودن پسرها بیشتر از دخترهاست.
اکنون بیماری لوپوس شدید، تحت درمان های تهاجمی قرار می گیرد که باعث شده که مردم مبتلا، دیگر از وجود این بیماری یا از نارسایی کلیه نمیرند. با این حال، افراد مبتلا به لوپوس همچنان در معرض خطر بیماری های قلبی هستند.